انواع کمباین های برداشت غلات

گستره مکانیزاسیون کشاورزی با جایگزینی توان موتور به جای نیروی انسان و حیوان در زمینه های متنوع کشاورزی از جمله برداشت محصول صورت گرفت . بر این اساس با بکارگیری شیوه های متنوع مکانیزاسیون درعرصه کشاورزی ابزار مکانیکی خودکار از جمله کمباین جایگزین نیروی انسان گردید تا علاوه بر افزایش سرعت در برداشت محصول، کیفیت عملیات برداشت با شاخصه های بهتر از جمله کاهش ضایعات محصول در این فرایند نیز بهبود یابد. کمباین برای اولین بار در سال ١٨٣۴ توسط هیرام مور اختراع شد که در ابتدا توسط اسب یا گاونر کشیده می شد. در سال ١٨٣۵ یک دستگاه کمباین کامل توسط هیرام مور ساخته شد که تا ١٨٣٩ بیش از 50 هکتار زمین را با آن برداشت کرد.

کمباین ماشین برداشت محصولات دانه دار کشاورزی است. نام آن در انگلیسی به معنی ترکیبی است.

 

در اصل به خاطر اینکه این ماشین سه عمل را به صورت سلسله مراتبی انجام میدهد.

1. درو کردن
2. کوبیدن یا خرمن کوبیدن
3. جداسازی دانه ها از ساقه محصول هایی مانند: گندم، یولاف، چاودار، جو (گیاه)، ذرت، سویا

این ماشین ساقه ها برگ های زائد درو را در کنار خود بر روی زمین رها می کند که می توان از آن ها به عنوان غذای چهارپایان یا کود گیاهی استفاده کرد و استفاده از آن یکی از موثرترین و با بهره ترین روش های برداشت محصول است که به کمک آن می توان حداقل توان کارگر را برای برداشت حداکثر محصول مورد استفاده قرار داد..

 

کمباین های جدید از تکنولوژی‌های جدیدی بهره می‌برند که آنها را انعطاف‌پذیر ساخته و امکان برداشت محصولات مختلفی را به‌آنها می‌دهد.

امروزه به‌ طور کلی دودسته از کمباین‌ها که شامل انواع خودرو (Self-Propelled Combines) و کششی (Pull-Type Combines) می‌شود در مزارع مشغول کار هستند. همچنین برخی ممکن است کمباین‌ها را بر اساس سیستم برداشت آن به کمباین های متداول (Conventional Combines) که از استوانه‌ای کوبنده و کاه‌برهای جداکننده استفاده می‌کنند و کمباین های دوار (Axial Combines) که در آنها یکی دو گردنده یا روتور وظیفه‌ی کوبیدن و جدا کردن دانه و کاه را بر عهده دارند تقسیم کنند.

کمباین‌های خودرو
کمباین های خودرو به علت مزایایی که دارند امروزه بیش از  انواع کششی در ابعاد گسترده استفاده می‌شوند. این کمباین ها کم‌ و بیش به شکل واحدی کامل وظایف متعددی را از درو گرفته تا خرمن‌کوبی که زمانی هریک نیازمند ماشین‌آلات جداگانه‌ای بودند را انجام می‌دهند. موتور قدرتمند آنها ضمن به ‌حرکت درآوردن خودرو در ناهموارترین مزارع، نیروی مورد نیاز دستگاه‌های متعدد داخلی خود را نیز تأمین می‌کند. اگر راننده این ماشین‌ها آموزش‌های لازم را ببیند اصولا راندن آنها خیلی سخت‌تر از یک تراکتور نخواهد بود. البته به‌علت اینکه راننده‌ در معرض گردوخاک زیاد به پاخواسته از محصولات برداشتی هستند، کمباین های جدید‌تر خودرو، مجهز به اتاقک‌ مجهزی شده‌اند که از راننده در مقابل این گرد و خاک و همین‌طور سرما، گرما و باران محافظت می‌کند.

برای برداشت برخی محصولات مدل‌های تخصصی کمباین مورد استفاده قرار می‌گیرد که معمولا تفاوت‌شان با یکدیگر در تجهیزاتی است که در آنها به کار گرفته شده است. به‌عنوان مثال، یک کمباین برنج ضمن اینکه به نسبت کمباین ذرت قسمت‌های متفاوتی دارد ممکن است بسته به‌نیاز به چرخ‌های زنجیری مجهز شده باشد. عرض کمباین‌های خودرو از ۲ تا ۹ متر متغیر است. سرعت حرکت آنها هم به ۲ تا ۶ کیلومتر در مزرعه و ۴ تا ۲۱ کیلومتر در جاده‌ها می‌رسد. کمباین های خودرو را با توجه به محلی که در آن مورد استفاده قرار می‌گیرند به دو دسته‌ی کمباین‌های دشت و کمباین های تپه تقسیم می‌کنند.

 

هر کمباین خودگردان را صرفنظر از موتور و دستگاه انتقال توان و فرمان آن می توان متشکل از پنج واحد یا اندام زیر دانست که هر یک از این واحد ها به نوبه خود از اجزاء متعددی تشکیل می شوند.

واحد برش

واحد کوبش

واحد جدا کننده – جدایش

واحد تمیز کننده – تمیزش

واحد ذخیره و تخلیه

 

کمباین‌های دشت (Level Land Combines)

مخصوص زمین‌های مسطح ساخته شده‌اند و به ‌وسیله‌ی یک اکسل محرک ثابت حمایت می‌شوند. هنگام کار این نوع از کمباین در زمین‌های شیب‌دار و ناهموار واحدهای جداکننده و تمیزکننده‌ی آن نیز با شیب زمین کج می‌شوند. که در صورتی که این شیب بیش ‌از حد باشد می‌تواند با جمع شدن محصول برداشت‌شده در سمتی از کمباین در کیفیت کار عمل جدا و تمیز کردن آن ایجاد اشکال نماید، موجب مسدود شدن ماشین شود و یا محصول از عقب به‌ صورت جدانشده بیرون ریخته شود.

 
کمباین‌های تپه‌ای (Hillside Combines)

اکسل‌هایی لولایی دارند که با سیستم‌های تراز برقی و هیدرولیکی به‌طور همزمان کار می‌کنند و می‌توانند با توجه به شیب تپه‌ای که در آن کار می‌کنند تنظیم شوند. واحدهای کوبنده، جداکننده و تمیزکننده و دیگر قسمت‌های کمباین به‌غیر از سکوی برش به‌طور خودکار در شیب‌های ۳۰ تا ۴۵ درصد تزار می‌شوند و بدین ترتیب کیفیت عملکرد خود را بصورت بهینه‌ای حفظ می‌کنند. سکوی برش نیز به همراه اکسل عقب روی محوری چرخیده خود را با شیب زمین وفق می‌دهد و در حالتی موازی با زمین قرار می‌گیرد.
 

یک کمباین تپه ای

کمباین‌های کششی

این نوع از کمباین‌ها وابسته به تراکتور بوده و توسط آن کشیده می‌شوند. انواع کوچکتر آنها از محور تواندهی تراکتور و انواع بزرگتر از موتوری کمکی برای به‌حرکت درآوردن دستگاه‌های خود بهره می‌برند. عرض سرخوشه چین این کمباین‌ها از ۱ تا ۶ متر متغیر است. تقسیم‌کننده‌ها در دو طرف شانه برش، حدود ۱۵ تا ۲۲ سانتیمتر به عرض واقعی شانه اضافه می‌کنند. برخلاف کمباین های خودرو، سکوی برش کمباین‌های کششی به ‌سمت راست یا چپ واحدهای کوبنده و جداکننده متمایل شده‌ است. وسایل کنترل و تنظیم ارتفاع برش و تخلیه‌ی مخزن دانه این کمباین‌ها بر روی تراکتور و در دسترس راننده نصب می‌شوند.

کمباین ها از هر نوعی که باشند وظایف کلی مشترکی را در مزرعه انجام می‌دهند که شامل برش محصول سرپا توسط سرخوشه‌چین یا جداکردن بلال ذرت از ساقه و انتقال آن به داخل ماشین با یک نقاله تغذیه، کوبیدن و جدا کردن تک‌تک دانه‌ها از قسمت‌های دیگر گیاه که دانه‌ها را در برگرفته‌اند، جدا کردن دانه و خرده‌کاه از کاه و کلش، تمیز کردن دانه‌ها از سایر بقایای گیاهی و جابجا کردن دانه‌های تمیز و پس‌مانده ها می‌باشد.
 

کمباین کششی